گفتگوی کعبه با کربلا

گفتگوی گفتگوی بسیار زیبای کعبه با کربلا: گفت با کرب و بلا کعبه من از تو برترم* تو بیابانیّ و من بیت خدای اکبرم* کربلا در پاسخش گفتا اگر تو خانه ای* من همه خون خدا می جوشد از بام و درم* کعبه گفتا مرد و زن بر گرد من آرد طواف* من مَطاف مسلمین از کِهتر و از مِهترم* کربلا گفتا چه گویی هر شب آدینه من* میزبان انبیا از اوّلین تا آخرم* کعبه گفتا انبیا بر گرد من گردیده اند* تو کجا و من کجا تو دیگری من دیگرم* کربلا گفتا که روح انبیا را کعبه ای است* آن منم، زیرا مزار زاده ی پیغمبرم* کعبه گفتا مرتضی در من به دنیا آمده* این شرافت بس، که من خود زادگاه حیدرم* کربلا گفتا علی بوده سه شب مهمان تو* من حسینش را گرفتم تا قیامت در برم* کعبه گفتا من صفا و مروه دارم در کنار* وصف اسماعیل باشد خاطرات هاجرم* کربلا گفتا منم در خیمه گاه و قتلگاه* سعیِ هفتاد و دو ثارالله را یاد آورم* کعبه گفتا چاه زمزم را کنار من ببین* سالها و قرن ها جوشد زدامان کوثرم* کربلا گفتا که زمزم را چه با خون حسین* زمزم تو آب و من خون خدا را ساغرم*