خدایا!!!
اجازه هست ناصبوری کنم؟
به بزرگیت قسم از صبوری خسته ام ۰۰۰
از فریادهای که درگلویم خفه ماندو میماند ۰۰۰
از اشک های که شبها تنها بالشتم وتو شاهد آن هستید واز حرف های که زنده به گور گشت در گورستان دلم آسان نیست در پس خندهای مصنوعی گریه های دلت رادر بی پناهیت درپشت هزارات دروغ پنهان کنی آرزوی پرواز دارم مرااجابت نما ای تنها امیدم
نشانیم را برای تو مینویسم
گوزلیم